พระเครื่องประเภทพระเนื้อดิน

พระเครื่องประเภทพระเนื้อดิน เป็นมวลสารเก่าแก่รูปแบบหนึ่งที่ใช้ในการสร้างองค์พระและถือว่าเป็นประเภทพระพิมพ์ที่มีอายุเก่าแก่ที่สุดก็ว่าได้ ในการจำแนกพระเนื้อดินยังแบ่งแยกออกไปได้ในหลายลักษณะหลายหลักเกณฑ์ซึ่งโดยพื้นฐานที่ควรทราบ ได้แก่

แบ่งจำแนกพระเครื่องเนื้อดินตามยุคสมัย
ยุคทวาราวดี	อายุสร้างราวปี พุทธศตวรรษ ที่ 12 - 16
ยุคศรีวิชัย	อายุสร้างราวปี พุทธศตวรรษ ที่ 13 - 18
ยุคลพบุรี	อายุสร้างราวปี พุทธศตวรรษ ที่ 12 - 18
ยุคเชียงแสน	อายุสร้างราวปี พุทธศตวรรษ ที่ 16 หรือ 18 - 23
ยุคสุโขทัย	อายุสร้างราวปี พุทธศตวรรษ ที่ 19 - 20
ยุคอู่ทอง	อายุสร้างราวปี พุทธศตวรรษ ที่ 17 - 20
ยุคอยุธยา	อายุสร้างราวปี พุทธศตวรรษ ที่ 20 - 23
ยุครัตนโกสินทร์	อายุสร้างราวปี พุทธศตวรรษ ที่ 24 - 25
แบ่งจำแนกพระเครื่องเนื้อดินตามลักษณะมวลสาร
พระเนื้อดินละเอียด	เนื้อดินผ่านการกรองเม็ดแร่กรวดทรายจนได้เนื้อดินละเอียด เช่น พระเนื้อดินสกุลกำแพงเพชร
พระเนื้อดินหยาบ	เนื้อดินที่ผ่านการกรองแต่ยังปรากฏเม็ดแร่กรวดทรายชัดเจน เช่น พระขุนแผนบ้านกร่าง
แบ่งจำแนกพระเครื่องเนื้อดินตามธรรมชาติการเผา
ผ่านการเผา	เป็นพระเนื้อดินที่ผ่านการเผาความร้อน มีทั้งที่ผ่านการเผาที่ความร้อนสูงอย่างพระรอด พระนางพญา หรือเผาผ่านใช้ความร้อนไม่มากนัก อย่างเช่นพระผงสุพรรณ
พระเนื้อดินดิบ	เป็นพระเนื้อดินที่ไม่ผ่านการเผาความร้อน เนื้อพระจะมีความคงทนน้อยกว่า เช่น พระเม็ดกระดุม ศรีวิชัย และพระเนื้อดินดิบ กรุวัดชนะสงคราม เป็นต้น

การจำแนกพระเครื่องประเภทพระเนื้อดินตามหลักเกณฑ์ดังกล่าวข้างต้น เป็นเพียงหลักเกณฑ์พื้นฐานหาใช่ข้อกำหนดตายตัว หากแต่ในการพิจารณาพระเนื้อดินแต่ละประเภท ท่านต้องศึกษาถึงประวัติและธรรมชาติของพระเครื่องชุดนั้น ๆ อย่างละเอียด ยกตัวอย่างเช่น พระกรุวัดโปรดเกศ จ.นนทบุรี ก็มีทั้งเนื้อหยาบและเนื้อละเอียด หรือ พระพิมพ์ซุ้มเถาวัลย์ กรุวัดชนะสงคราม ก็มีทั้งเนื้อดินดิบ และเนื้อดินเผาซึ่งมีเป็นส่วนน้อย เป็นต้น

เลือกชมรายการ พระเครื่อง ประเภทพระเนื้อดิน