พระเจ้าใหญ่อินทร์แปลง เป็นพระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมืองจังหวัดอุบลราชธานีมาตั้งแต่สมัยรัตนโกสินทร์ กล่าวกันว่าเป็นพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์เป็นที่เคารพสักการะของชาวจังหวัดอุบลราชธานีและจังหวัดใกล้เคียง ประดิษฐานอยู่ ณ วัดมหาวนาราม หรือที่ชาวบ้านมักเรียกกันโดยทั่วไปว่า วัดป่าใหญ่ ซึ่งนับว่าเป็นวัดเก่าแก่ที่สร้างมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2322 หรือในสมัยกรุงธนบุรี
ตามประวัติวัดมีว่า แต่เดิมนั้นเป็นสำนักสงฆ์ฝ่ายวิปัสสนามาก่อน ต่อมาในสมัย พระพรหมวรราชสุริยวงศ์ เจ้าเมืองอุบลราชธานีคนที่ 2 ได้สร้างและยกฐานะสำนักสงฆ์นี้ขึ้นเป็นวัดให้ชื่อว่า วัดป่าหลวงมณีโชติ ซึ่งต่อมาสมเด็จพระมหาวีระวงศ์ (อ้วน ติสโส) ได้ขนานนามวัดใหม่ว่า วัดมหาวนาราม โดยให้คงความหมายเดิมไว้
ภายหลัง พระครูศรีสัทธรรมวงศา เจ้าอาวาสรูปแรกของวัด ได้ร่วมกับชาวบ้านสร้างพระพุทธรูปก่ออิฐถือปูนขนาดใหญ่เพื่อสักการบูชาไว้ที่วัดแห่งนี้และพากันเรียกขานว่า พระเจ้าใหญ่อินทร์แปลง ซึ่งสำเนียงพื้นเมืองเรียกว่า อินแปง ดั่งจารึกที่เห็นอยู่ที่ด้านหลังองค์พระตราบจนปัจจุบัน | 
